یه شعره زیبا...
ای بکرترین برکه!هلا سوره ی صافی!
پرهیز کن از این همه پرهیز اضافی!
داغی بزن از بوسه به پیشانی سردم
بدنام که هستیم به اندازه کافی
تلخینه ی آمیخته با هر سخنت را
صد شکر شکرپاش لبت کرده تلافی!
با یافتن چشم توآرام گرفتم
چون شاعر درمانده پس از کشف قوافی
چندیست که سردم شده دور از دم گرمت
برگردنم از بوسه مگر شال ببافی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد